Niektóre metale ciężkie i ich sole mają zdolność tworzenia nierozerwalnych połączeń (białczanów). Tworzą je ze składnikami białkowymi błony komórkowej i protoplazmy, dzięki czemu uniemożliwiają spełnianie normalnych przemian metabolicznych drobnoustrojów.
Związki rtęci
Jony rtęci działają denaturująco na białka tworząc białczany rtęci, które są połączeniami rozpuszczalnymi w wodzie i mogą przenikać w głąb tkanek. Organiczne związki rtęci są zdecydowanie mniej toksyczne i wypierają z lecznictwa jej nieorganiczne połączenia . Są stosowane jako środki antyseptyczne.
Chlorek rtęciowy (Hydrargyrum bichloratum sublimat, HgCl2)
Biały, rozpuszczalny w wodzie proszek, należący do silnie działających środków odkażających. Łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, prowadząc do zatrucia. Środek ten jest już bardzo rzadko używany jako antyseptyk. Można go używać wyłącznie w roztworach 0,02-0,1% na nieuszkodzoną skórę. Sublimat można również stosować do odkażania przedmiotów szklanych i porcelanowych. Powoduje korozję metali.
Żółty tlenek rtęciowy (Hydrargyrum oxydatum Flaum)
Jest to proszek o odcieniu żółtawym, rozpuszczalny w wodzie, działający aseptycznie i ściągająco. Stosuje się go głównie w okulistyce na błony śluzowe w postaci maści 05-5%.
Merkurochrom (Hydrargyrum dibromfluorescenium)
Jest to organiczny związek rtęci o postaci zielonych kryształków, którego wodne roztwory mają barwę czerwoną. Jest stosowany jako środek antyseptyczny do odkażania skóry oraz błon śluzowych w stężeniu 0,01-0,1% - zwłaszcza w chorobach grzybiczych i bakteryjnych.
© Copyright: Geulincx Poland Sp. z o.o - J&D Scentific Publication